1 van de vroege projecten was dat van een kunstenaarsresidentie. De opdrachtgever was een artiest die zich bezig hield met zowel industrieel design als met abstracte schilderkunst. Hij richtte een kunstenaarsgroep op, waarmee hij succes boekte.
Hij vroeg dan ook een residentie te ontwerpen, bestaande uit 3 delen: een woongedeelte, een slaapgedeelte en een atelier. De afsplitsing van het slaapgedeelte had als reden dat de woning en het atelier moesten kunnen opengesteld worden voor het publiek als er een tentoonstelling aan de gang is. Het slaapgedeelte moest dan het enige private gedeelte blijven. Er moest ook aan logeermogelijkheden gedacht worden.
De opdrachtgever beschikte nog niet over bouwgrond. Hij had de opvatting dat het ontwerp van het gebouw niet mocht beknot worden door de eigenschappen van de grond. Hij vroeg een optimale architectuur te ontwerpen. Hij zou dan wel de grond zoeken die bij de woning paste. Vanuit het standpunt van de architect gezien is dit uiteraard een gedroomde situatie, zij het dat niet kan geïntegreerd worden in de omgeving. Die was immers nog niet bekend. Doorgaans gebeurt dit echter toch nooit in het geval van nieuwbouw binnen een verkaveling, waar gewoonlijk een veelheid van “stijlen” voorkomt.
Om alles beter te kunnen visualiseren en om de opdrachtgever de mogelijkheid te geven met kleuren te werken werd gevraagd een maquette te bouwen. De foto’s hierboven werden genomen voor deze maquette overhandigd werd.
Na de overhandiging van ontwerp en maquette werd de opdrachtgever ontslagen in het bedrijf waarvoor hij zijn industriële designs maakte, waardoor het plots financieel onmogelijk werd dit project nog te realiseren.